Littekentherapie

Littekens worden gevormd na een diepe beschadiging van de huid. Wanneer alleen de opperhuid wordt beschadigd, bijvoorbeeld bij oppervlakkige schaafwonden, zullen geen littekens optreden. Wanneer ook de lederhuid bij het letsel betrokken is zal de huid zich herstellen met achterlating van een litteken. Het littekenweefsel bestaat uit collageen (bindweefsel).

Soorten littekens

Het type litteken dat na een verwonding van de huid ontstaat is afhankelijk van:

• Het type verwonding of huidaandoening;
  wanneer een huidafwijking chirurgisch wordt verwijderd en vervolgens wordt gehecht, zal een heel ander type wond ontstaan dan wanneer er niet wordt gehecht en de wond vanzelf dicht moet groeien. Littekens van chirurgische ingrepen zijn weer heel anders dan die ontstaan na bijvoorbeeld acne.
• De locatie;
  de huid van de borst is berucht voor het maken van dikke (hypertrofische) littekens en keloid (woekering). Littekens na chirurgische ingrepen in het gezicht genezen vaak zeer fraai.
• De aanleg voor het maken van bepaalde littekens;
  sommige mensen hebben aanleg voor het maken van hypertrofische (verdikte) littekens.

Er bestaan verschillende soorten littekens:

• ‘Gewone’ littekens; bij de meeste mensen geneest een wondje zonder veel problemen. Wat overblijft is een pigmentloos strengetje of vlekje (afhankelijk van de aard van de beschadiging).
• Atrofische littekens; bij deze littekens is er sprake van een zeer dun laagje littekenweefsel. Dit soort littekens worden wel gezien als restanten van huidbeschadigingen, bijvoorbeeld na een infectie.
• Littekens na acne; deze littekens zijn vaak diep in de huid gelokaliseerd (‘putjes’) maar zijn niet altijd echt atrofisch.
• Hypertrofische littekens; deze littekens ontstaan bij overproductie van fibrineweefsel door bindweefselcellen in de huid, waardoor sterk verdikte littekens ontstaan. Het zijn dikke, roze strengen en plaques op de huid die circa 3 weken na de verwonding ontstaan en in een periode van maanden tot een jaar voortdurend dikker worden.
• Keloid; keloid-littekens zijn eigenlijk een bijzonder soort hypertrofische littekens. Terwijl gewone hypertrofische littekens beperkt blijven tot de plaats van de verwonding, groeien keloiden over de grenzen van de verwonding heen, en kunnen zo betrekkelijk grote huidgebieden bedekken.

Behandeling

Door middel van een speciale massagetechniek kan een verkleefd litteken van de onderhuid losgemaakt worden. Als het litteken hierdoor soepeler wordt zal de doorbloeding in de directe omgeving van het litteken gestimuleerd worden en de stofwisseling verbeteren. Hierdoor kan vermindering van jeuk, pijn, roodheid en verdikking optreden. Ook bewegingsbeperkingen kunnen verminderd worden door de opheffing van de verkleving met de onderlaag.
Bij de behandeling van hypertrofische littekens wordt vaak gebruik gemaakt van littekenmassage in combinatie met siliconenpleisters/gel. De siliconenproducten kunnen worden toegepast op oudere en recente littekens. Wel is het raadzaam zo spoedig mogelijk na genezing van de huid te starten met littekentherapie, aangezien in een vroeg stadium de beste resultaten kunnen worden bereikt.
Cosmetisch storende littekens kunnen -eventueel in combinatie met massagebehandeling- verfraaid worden door camouflagetherapie (voor meer informatie zie camouflagetherapie).
Doordat de massagetechniek soms diep in het weefsel wordt uitgevoerd, kan de behandeling als gevoelig worden ervaren.

Vergoeding

De vergoeding voor littekentherapie door een huidtherapeut zijn afhankelijk van de aanvullende verzekering. Raadpleeg uw polis of zorgverzekeraar om na te gaan welke rechten op vergoeding u hebt.

Om in aanmerking te komen voor een vergoeding heeft u een verwijzing van een arts of specialist nodig.

Geen vergoeding: de factuur van de behandeling dient contact of per pin betaald te worden in de praktijk. vervolgens kunt u zelf de factuur indienen bij uw zorgverzekeraar.

vc_column_text]